- Κώστας Αγγελάκης
Συντάξεις? Δεν είναι αυτό που νομίζεις....
Δημοσιεύσεις: www.newpost.gr
Πολύς λόγος γίνεται για τις συντάξεις και πολύ φαιά ουσία καταναλώνεται προς την λάθος κατεύθυνση.
Το πρόβλημα του ασφαλιστικού οφείλεται σε δύο βασικούς λόγους. Στον πλουσιοπάροχο χαρακτήρα του ασφαλιστικού στα προηγούμενα χρόνια και στην ύφεση που ταλαιπωρεί την οικονομία μας 6 χρόνια τώρα.
Με συνεχείς μειώσεις ο πλουσιοπάροχος χαρακτήρας είναι παρελθόν, αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό.
Κατ αρχάς να θυμίσουμε και να ξεκαθαρίσουμε ότι μέχρι πριν από ένα χρόνο το ασφαλιστικό σύστημα είχε σοβαρές ελπίδες επιβίωσης με την εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος.
Στο “κατάπτυστο” mail Χαρδούβελη, υπήρξε δέσμευση για μείωση των επικουρικών συντάξεων κατά ένα μέσο όρο της τάξεως του 4,4 % και συνάμα με τις, από όλους, θετικές προβλέψεις για την οικονομία μας, αυτή η μείωση ελπίζαμε ότι θα ήταν και η τελευταία αναγκαία.
Ευτυχώς όμως που αποφύγαμε την εφαρμογή του mail Χαρδούβελη, τον Γενάρη του 2015, με τον «σοφό» λαό να παίρνει τις τύχες στα χέρια του ρισκάροντας τα πάντα για τους πάντες και για πάντα. Τώρα, ένα χρόνο αργότερα και μετά από σκληρή διαπραγμάτευση καταφέραμε να μιλάμε για πολλαπλάσιες μειώσεις συντάξεων, αυξήσεις εργοδοτικών εισφορών και άλλα ωραία πράγματα.
Πραγματικά χρειάστηκε τεράστια προσπάθεια για να τα καταφέρεις τόσο άσχημα και να φέρεις όλα τα αδιέξοδα μπροστά σου.
Για την περιγραφή της εξέλιξης του ασφαλιστικού θυμάμαι το βιβλίο του Βλάντιμιρ Ίλιτς Λένιν, «Ένα βήμα μπροστά, δύο βήματα πίσω» το οποίο όμως είχε γραφτεί για τις αναγκαίες πρακτικές της εγκαθίδρυσης του προλεταριακού κράτους στην Σοβιετική ένωση 100 χρόνια πριν.
Έτσι για την ιστορία να πούμε ότι οι θεατρικές παραστάσεις που δίνονται από το πολιτικό σύστημα για να περιγράψουν την λύπη τους και την αγωνία τους για τα πεπραγμένα, είναι εφάμιλλες του φεστιβάλ της Επιδαύρου και των Καννών μαζί.
Θα είναι η μείωση 8% η 12%?
Θα είναι από τις επικουρικές η από όλες μαζί?
Θα εφαρμοστούν από το 2015, το 2017 η το 2022?
Αυτά είναι τα ερωτήματα που απασχολούν τους ιθύνοντες και πολύ λίγοι είναι αυτοί που προκλητικά πλέον αποκαλύπτουν ότι αυτή η συζήτηση δεν έχει απολύτως καμία ουσία.
Ενέργεια και χρόνος σπαταλούνται σε λάθος περιβάλλοντα, προς την λάθος κατεύθυνση και από τους λάθος ανθρώπους.
«Σε λάθος περιβάλλον» γιατί η συζήτηση γίνεται ως επί το πλείστον σε πολιτικο-ιδεολογικά πλαίσια και χωρίς ολοκληρωμένη πληροφόρηση, γνώση και κυρίως αποδοχή της σημερινής πραγματικότητας. Έχουμε επικεντρωθεί στην κοινωνική διάσταση του θέματος, αγνοώντας πλήρως μερικές φορές την τραγική κατάσταση των ταμείων.
«Προς την λάθος κατεύθυνση» γιατί το πρόβλημα δεν είναι πλέον στο έξοδο, αλλά στο έσοδο. Στο τέλος της ημέρας δεν έχει απολύτως καμία σημασία αν θα μειώσεις τις συντάξεις 10% η 20%, και αν θα το κάνεις από το 2015 η το 2017. Αν δεν αναπτύξεις την οικονομία σου και αν δεν δημιουργήσεις θέσεις εργασίας, ώστε να βελτιωθεί και η «μοιραία» σχέση εργαζόμενου προς συνταξιούχου, δεν πρόκειται να έχεις καμία δυνατότητα απόδοσης συντάξεων σε λίγα χρόνια.
Προς τι τα δάκρυα και η λύπη για την σημερινή επιδείνωση, όταν δεν κάνεις απολύτως τίποτα για να είναι αυτή η τελευταία?
Αναλώνουμε όση από την λίγη ενέργεια μας έχει απομείνει σε ξεπερασμένα επικοινωνιακά παιχνίδια και άσκοπες μελέτες, αντί να προσπαθήσουμε να παράξουμε έργο, να δημιουργήσουμε θετικό πρόσημο, να επιδιώξουμε την εμπιστοσύνη, να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον.
«Από τους λάθος ανθρώπους» γιατί η σύντομη ιστορία τους είναι απολύτως καταδικαστική και ενδεικτική της τραγικής φάρσας που βιώνουμε. Έχουμε δώσει μια δύσκολη εξίσωση σε μαθητές που έχουν μείνει στην ίδια τάξη για χρόνια. Σε αυτούς που το αποτέλεσμα δεν είναι ποτέ αποδεκτό αλλά και ο χειρότερος εφιάλτης τους. Σε αυτούς που ένα χρόνο τώρα δεν έχουν κάνει ούτε ένα βήμα μπροστά, αντιθέτως πολλά προς τα πίσω.
Σε αυτούς που δεν ξέρουν, δεν μπορούν και κυρίως δεν θέλουν.
