Ο Κορωνοϊός, η επόμενη μέρα και το κρυφό χαμόγελο του Κυριάκου.

Το κυριότερο μας πρόβλημα, είπαν πολλοί, στην σχέση μας με τους εταίρους στα χρόνια της κρίσης ήταν η έλλειψη εμπιστοσύνης από την μεριά τους.

Δικαιολογημένες οι απόψεις και τα συναισθήματα, θεωρώ, αν αναλογιστούμε, όσο πιο αντικειμενικά γίνεται, την στάση όχι μόνο των ελληνικών κυβερνήσεων, αλλά και της κοινωνίας στην 10 ετή προ Κορωνοϊού εποχή της κρίσης.

Τα σκαμπανεβάσματα των απόψεων, η προχειρότητα των προτάσεων, η μη τήρηση χρονοδιαγραμμάτων, η μη εφαρμογή ψηφισμένων νόμων και η ύπαρξη φωτογραφικών διατάξεων συνετέλεσαν στην απώλεια της εμπιστοσύνης προς την Ελληνική κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό σε εκείνη την περίοδο.

Βέβαια όλα αυτά ελάμβαναν χώρα και προ κρίσης, αλλά κανείς δεν έδινε σημασία γιατί κανείς δεν πλήρωνε την «ταμπακιέρα» μέχρι τότε.

Όλα αυτά φαίνεται να αλλάζουν, αφού περνάμε με επιτυχία, κυβέρνηση και κοινωνία, το τεστ του κορωνοϊού. Κυβέρνηση, πολιτικό σύστημα και κοινωνία δείχνουν πρωτοφανή ποιότητα και ωριμότητα με εξαίρεση κάποιες μικρές αντιπολιτευτικές παραφωνίες.

Φτάνει όμως η δράση μιας κυβέρνησης ολίγων μηνών και η συναινετική στάση της κοινωνίας να αλλάξει τα συναισθήματα και τις απόψεις ανθρώπων, εντός και εκτός συνόρων που έχουν δημιουργηθεί από γεγονότα μιας σειράς αρκετών ετών;

Μάλλον όχι ακόμα, αλλά σίγουρα είναι μια καλή αρχή.

«Η ευρωπαϊκή μας πρωτιά στην αντιμετώπιση του ιού είναι κάτι που δεν μπορούμε να πανιγυρίσουμε» μας είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και όλοι καταλαβαίνουμε το γιατί. Είναι σίγουρα όμως ένα δεδομένο που κανένας μπορεί να μην ξεστομίσει ποτέ στο μέλλον αλλά σίγουρα θα υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μας.

Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της «πρωτιάς» μας έχουν να κάνουν με δύο παράγοντες.

Ο ένας παράγοντας είναι αυτός της κυβέρνησης. Μία κυβέρνηση που έχει εκπλήξει θετικά πολλούς, εντός και εκτός συνόρων, τόσο για τις πρακτικές της και τα αποτελέσματα της, αλλά και για την αποδοχή της κοινωνίας.

Ίσως είναι και η πρώτη φορά που Ελληνική κυβέρνηση, βάζει πρώτη την δημόσια υγεία απέναντι στο πολιτικό κόστος ή σε επιχειρηματικά συμφέροντα.

Ίσως είναι και η πρώτη φορά που Ελληνική κυβέρνηση επιλέγει να ενεργοποιήσει τους γνώστες και όχι τους γνωστούς και να ακούσει τους ειδικούς και όχι τις σειρήνες των διαδρόμων.

Ίσως είναι και η πρώτη φορά που Ελληνική κυβέρνηση δίνει σημασία στην πραγματική δράση και στο αποτέλεσμα και όχι στο επικοινωνιακό θεαθήναι.

Ίσως είναι και η πρώτη φορά που Ελληνική κυβέρνηση, παρ' όλην την υποστήριξη της ελεύθερης οικονομίας, επιλέγει να δώσει σημασία πρωτίστως στην ζωή των ανθρώπων και δευτερευόντως στις αρνητικές επιδράσεις στην οικονομία.

Ο δεύτερος παράγοντας της «πρωτιάς» μας είναι η αντίδραση της κοινωνίας. Μια κοινωνία που δεν μας έχει συνηθίσει στην υπακοή της προς την εξουσία από όπου αυτή και αν προέρχεται. Μια κοινωνία που επίσης μας εξέπληξε θετικά και έδειξε απίστευτη ωριμότητα, σύνεση, συννένεση αλλά και αλληλεγγύη στις τάξεις της.

Σίγουρα όλα αυτά είναι μια καλή αρχή για να αρχίσει η αμφισβήτηση της απαξίωσης της Ελλάδας και του χαρακτηρισμού της σαν το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης.

Είναι μια καλή αρχή για να δουν οι εταίροι μας την αλληλεγγύη προς την χώρα μας όχι σαν μια νομική συνθήκη της Ε.Ε. που τους δεσμεύει σε συγκεκριμένες πρακτικές, αλλά σαν κάτι που είναι δίκαιο να υπάρχει.

Εκεί πιστεύω οφείλεται και το «κρυφό χαμόγελο του Κυριάκου» που βασίζεται πολύ στην εξομάλυνση αυτής της σχέσης. Πολλοί πιστεύουν οτι ήταν άτυχος που του έκατσε αυτή η «στραβή» στη βάρδια του αλλά εγω πιστεύω ακριβώς το αντίθετο.

Η κρίση του κορωνοϊού είναι κάτι που δεν μπορεί να του αποδοθεί σαν ευθύνη αλλά σίγουρα είναι μια τεράστια ευκαιρία για να αποδείξει προς όλες τις κατευθύνσεις, το επίπεδο της διακυβέρνησης που θέλει και που μέχρι τώρα ήταν μόνο στην θεωρεία.

Δεν ξέρω αν ο πρωθυπουργός το βλέπει έτσι, ελπίζω πως όχι, αλλά αυτή είναι μία αλήθεια.

Το σύμπαν συνωμότησε και αυτό που του έκατσε στην βάρδια του είναι η απόλυτη ευκαιρία να κερδίσει την εμπιστοσύνη εταίρων, συνεργατών και πολιτών επί της ουσίας και πολύ γρήγορα.

Είμαι σίγουρος ότι ο Πρωθυπουργός της χώρας γνωρίζει το μέγεθος των προβλημάτων που θα αντιμετωπίσει στην επόμενη μέρα, αλλά επίσης,

γνωρίζει ότι έχει μια δεμένη ομάδα συνεργατών που αντέχει να δουλεύει σε αντίξοες συνθήκες, γνωρίζει ότι έχει να κάνει με μία κοινωνία που έχει περάσει τα τεστ αντοχής και συναίνεσης σε δύσκολες συνθήκες, και επίσης

γνωρίζει ότι έχει να αντιμετωπίσει τους ευρωπαίους εταίρους, όχι σαν το «κακό παιδί» της γειτονιάς, αλλά σαν τον εταίρο που αλλάζει δραστικά και ουσιαστικά την εικόνα της χώρας του και που δείχνει τον δρόμο και στους υπόλοιπους.

Η επανεκκίνηση της οικονομίας και η επιστροφή στην κανονικότητα και στην ανάπτυξη είναι το επόμενο στοίχημα και πιστεύω ότι θα το κερδίσει.

Και θα το κερδίσει γιατί έχει ήδη κερδίσει την εμπιστοσύνη των συνεργατών του και την εμπιστοσύνη της κοινωνίας.

Και θα το κερδίσει γιατί ίσως θα είναι και μονόδρομος και δεν θα υπάρχει καν άλλη επιλογή για να κάνει.